بدون مقدمه راه حال خود را شرح میدهم (در 10 دلیل)، و امیدوارم که دوستان و ایرانیان هوشمند عزیز نظراتشون رو اعلام کنند تا دیر نشده است...
1. بهترین روز که دولت سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران همیشه با کمبود نیرو، از نظامی و شخصی (اطلاعاتی، سپاهی، شخصی، بسیجی، ساندیسی،...) همراه است چه روزی است؟ اون روز بهترین روز است! و اون روز فقط روز انتخابات است!! و انتخابات مجلس پیش روست (که شاید آخرین انتخابات در ایران باشد). همه ایرانیان هوشمند می‌دانند که در این روز همیشه دولت ایران برای تدارک به اصطلاح امنیت انتصابات یا همان انتخابات سابق با کمبود نیرو مواجه بوده و هست، و مجبور خواهد بود برای تأمین امنیت صندوق‌ها بر سر هر شعبه انتخابات یا صندوق رای چندین نیرو + کادری+ شخصی+ ... به کار گیرد در حد وسیع کشوری به نام ایران! وحتی در روستاها! حال این بهترین موقع برای اعتراضات خیابانیست (با صورتهای پوشانده) که دولت توانایی حتی تامین امنیت یک خیابان را هم نخواهد داشت! چون نیرویی یا وجود ندارد یا پخش در سراسر ایران است که همیشه آرزوی جنبش سبز بوده چنین موقعیتی.
2. دولت در این روز بشدت سعی خواهد کرد از درگیری با مردم پرهیز کند، که روز به شب رسیده و پایان انتخابات اعلام شود، خوب چه چیزی از این بهتر! ما ایرانیان هم چیزی جزاین نمی‌خواهیم و تظاهرات مسالمت آمیز خواسته همه ما ایرانیان است!
3. همچنین وضعیت عالی خواهد بود برای اصلاح طلبان اگر از خود جسارت نشان دهند و از ترس حکومت (که در اینروز مردم تظاهرات نکنند) امتیاز بگیرند، اگر چه در هر صورت باید این اعتراضات در این روز انجام شود با مجوز و یا بدون مجوز.
یک چنین موقعیتی هر ۴ سال یکبار اتفاق می‌افتد و حکومت به شدت از این روز میترسد! یادمان نرود که سال پیش انتخابات به تعویق افتاد از شدت ترس حکومت از مردم.
4. دول خارجی به مانند ذره بین ایران را همیشه در این روز زیر نظر میگیرند و صدای حتی ۱۰۰ نفر اعتراض هم به گوش جهانیان و حتی گوش‌های کر اصولگرایان و خامنه‌ای خواهد رسید چه برسد به تظاهرات میلیونی در سراسر کشور! و به هیچ عنوان قابل برخورد نخواهد بود! حتی دولت ایران در این روز همیشه سعی کرده که از خبرگزاری های خارجی برای شوی دموکراسی دعوت نماید، و این بهترین زمان است برای اعتراضات! در مقابل چشم جهانیان.
5. وقتی هسته‌های اولیه شکل گرفت همه باید شناسنامه‌های خویش را بالا گرفته به عنوانه اعتراض به شعار دادن علنی و نه سکوت! بپردازند. بدین وسیله دیگر حکومت هرگز نخواهد توانست با تقلب انتخابات بر گزار کرده و اعلام کند که ۶۸% به فلانیها رای داده اند! و همیشه پیش جهانیان این دولت جرات سر بلند کردن نخواهد داشت.
6. در خارج از کشور هم در همین روز در مقابل تمام سفارت خانه‌ها همین طور با شناسنامه به دست به اعتراض خواهیم پرداخت، یک صدا، بدون درگیری، همه با یک هدف.(با صورتهای پوشانده)
7. همیشه دولت برای جلوگیری از شکل گیری تظاهرات، ورود مردم را به مسیر‌های اصلی منع کرده، ولی در این روز هرگز نخواهد توانست! چون به رأی من و شما محتاج است! و نیاز ناز آورد!! و باز این بهترین فرصت است.
ما وقت کافی برای تبلیغات، در سراسر ایران و جهان داریم و امیدوارم آقایان زودتر کنگره وحدت ملی، یا دولت جایگزین، یا هر چیزی که اسمش باشد ایجاد کرده و حد اقل یک جایگزین بمانند لیبی و سوریه وجود داشته باشد که در برگیرنده ایده ها، مذاهب، احزاب، و گروه‌هایی که به ایران می‌‌اندیشند تشکیل شده باشد. برای یک بار هم که شده ثابت کنیم هنوز با تمدن هستیم، به مانند ایران باستان و از عرب غیر ایرانی هم کمتر نیستیم در تحمل مخالفین که هدف مشترک است.
8. با تکثیر و پخش این مطلب از طریق ایمیل، فیسبوک، توئیتر، بلاگ، اطلاعیه،اس‌ام‌اس، پوستر، یا هر طریقی که روزی به ایران شرمنده نباشیم در آینده و ثابت کنیم جز ایران تن من مباد (به قلمی، یا قدمی، یا رقمی)
9. و در نهایت، تیر خالص به دیکتاتوری، تحصن در میادین و نرفتن به خانه ها است. هیچ دولتی توان مقابله با سیل خروشان و میلیونی انسانهای نشسته بر زمین در سراسر ایران را نخواهد داشت (ای کاش روزی که از انقلاب تا آزادی راهپیمایی شد همه در آزادی تحصن کرده بودند و از این پتانسیل استفاده شده بود، ولی تجربه نباید تکرار شود که دیگر تجربه نخواهد بود و حماقت خواهد بود.) و ما دیگر از یک سوراخ ۲ بار نباید گزیده شویم. پس در حین راهپیمایی به همه بگویید چه زن، چه مرد، چه مخالف همه دست یکدیگر گرفته و تحصن کنیم.
10. نقطه ضعف ما ایرانیها نبود اتحاد است. اتحاد برای ایران نه برای خود باید شعار ما باشد، که کلید پیروزیست و بهترین حمله وقتی است که دشمن ضعیف است! و با این روش به جهانیان یکبار دیگر شکوه، هوشمندی، و متمدنی ایرانیان را به رخ خواهیم کشید.
و سخن پایانی: یادمان نرود هر ایرانی یک ستاد باید باشد نه فقط یک رسانه! پس از همین امروز یک لیست حد اقل ۵ نفره از دوستان مورد اطمینان تایین کنیم و از هر کدام بخواهیم آنها هم با ۵ نفر دیگر شروع به هم کاری کنند، حتما از والدین خویش، بستگان، خواهران و شیرزنان این سرزمین، و حتی دوستان دبستانی، راهنمایی، و دبیرستانی هم عضو گیری و یا حد اقل اطلاع رسانی کنیم .
به امید پیروزی، درک متقابل، دموکراسی، و همیاری همه ایرانیان عزیز و هوشمند در هر جای این گیتی، با هر مذهب، قومیت، رنگ و فرهنگ .
دوباره میسازمت وطن اگر چه به خشت جان خویش
….................................................................................................................................................
